Vandaag is de dag van vertrek (snik snik, maar aan de andere kant zijn we blij dat we onze Daisy, Rocco en de rest van de familie weer zullen zien). We staan weer op tijd op, want we moeten de bedden nog afhalen, het huisje nog een beetje schoonmaken (hebben het niet echt vies gemaakt), de koffers in de auto zetten.
Dan is het echt tijd om te gaan. We lopen het huis nog een keer helemaal door. Van boven naar beneden en van beneden naar boven. En komen tot de conclusie dat we echt niets vergeten zijn. We kunnen gaan.
We stappen in de auto en beginnen onze tocht via de International Drive waar we eerst nog even ontbijten. Daarna door naar het vliegveld. Daar checken we onszelf en de koffers in. Alles is in orde, dus is het zo geregeld. Dan kunnen we door de controle. Laptops uit de tassen, schoenen en bloesjes uit en dan door de scan. Ook hier gaat alles weer goed.
We moeten nog even wachten tot het vliegtuig arriveert en een uurtje daarna mogen we boarden. We leggen onze trolleys bovenin en gaan lekker zitten (nou ja lekker) Maar goed, we moeten toch terug en zwemmen vinden we te ver.
Twee uur later zijn we op Washington Dulles en als we het vliegtuig uitkomen staat er voor Greet al iemand met een rolstoel klaar. Wij lopen er met de trolleys achteraan en komen zo al vrij snel bij Gate C5 aan. Daar zoeken we een plekje en ga ik nog even chatten met Pieter (PenPe) en werk de blog vast een beetje bij.
We halen wat te eten en drinken bij Starbucks en laten dat ons goed smaken. Ook zoeken we nog even een toilet op voordat we het vliegtuig ingaan. Als het tijd is, denken we dat we mogen boarden, maar helaas, dit gaat niet door. We zouden om tien voor vijf gaan beginnen met boarden, maar dit wordt nog twee keer verzet. Dan wordt er gezegd dat we om half zeven gaan boarden in verband met paperwork.
Ondertussen komen er steeds een aantal werklui vanaf het vliegtuig mededelingen doen en ook de telefoon blijft steeds rinkelen. Wie is hier nou gek? Doen die werklui ook al paperwork. Heb ik ze nooit zien doen als ik al in het vliegtuig zat. Maar ja, zo hou je de mensen ook een beetje zoet.
Inmiddels is iedereen die zit te wachten het al redelijk zat geworden en zitten er een hoop te zuchten. Wij wachten het ondertussen maar gewoon af, we kunnen er toch niets aan doen. Ik ben bezig met internet, Greet luistert ondertussen naar d’r mp3 speler en Albert loopt af en toe even weg.
Tijd voor een tweede bak Starbucks hebben we ook nog wel, en omdat we het eten toch niet zo lekker vinden, nemen we er maar een lekkere plak cake bij. Dan krijgen we het bericht dat we om half acht gaan boarden. Om acht uur gaat de deur van het vliegtuig dicht en gaan we dan eindelijk op weg naar Amsterdam
Onderweg komen ze natuurlijk langs met drinken, chicken or pasta (dit slaan wij over). Dan gaat het licht uit en maken wij ook diverse hazenslaapjes. Het is niet echt comfortabel zitten tijdens deze vlucht. Volgens ons zijn er stoelen bijgezet en zitten we een stuk krapper dan op de heenweg. (dus voor ons liever geen 757-200 meer). Ruim een uur voor de landing krijgen we een croissant met een bakje meloen. Dit laten we ons lekker smaken.
Nadat de bende weer is opgehaald, moeten de riemen weer vast en wordt de landing ingezet. We landen op de Polderbaan en taxiën naar Gate 4. Het is inmiddels tien voor half tien (we zouden om 7.05 uur landen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten